Misosoep is een van m’n handelsmerken. Een van m’n cliënten die me vaak inhuurt als privé chef-kok zegt altijd nogal lacherig dat hij me alleen wil zien als ik misosoep voor hem maak. Ik heb ondertussen wel duizenden keren misosoep gemaakt en waarschijnlijk is het ook het gerecht dat ik met stip het meest heb gegeten in m’n leven. Miso is een pasta gemaakt van sojabonen, zout en kojirijst (Japanse geschimmelde rijst). De kojirijst fermenteert de bonen en versterkt de umamismaak die daar al in zit.
Umami is de vijfde smaak (naast het bekende zoet, zuur, bitter en zout) waar veel Westerse mensen niet zo bekend mee zijn, maar die in de Japanse cultuur centraal staat.
Je vindt umami in tomaten, vlees, Parmezaanse kaas… en miso. De kwaliteit van de miso die je gebruikt bepaalt hoe goed je soep wordt. In mijn vorige boek Energy vind je een stapsgewijze uitleg van hoe je zelf miso maakt. Het is niet zo moeilijk, maar duurt wel zo’n acht maanden voordat het goed gefermenteerd is. Als je van gekke gefermenteerde dingen houdt (en heerlijk eten) kan ik je echt aanraden je eigen miso te maken. Ik beloof je dat er niks in de wereld lekkerder is dan je eigen misopasta. En anders verwijs ik je naar de adresjes achterin, die redelijk goede miso verkopen.
Dit is een lente-misosoep, eventueel een zomerse. Hij pept je op. Je kunt hem echter ook het hele jaar door maken, en op elk moment van de dag: voor een dagelijks maaltijd of voor een feestelijke maaltijd voor vrienden. Misosoep is een echte klassieker. Iedereen vindt het lekker en voelt zich er meteen beter door. Waar je ook bent, wie je ook bent: eet misosoep. N.B. als de lente-ui te dik is, kun je de helft gebruiken en elke lente-ui overdwars doorsnijden.
